Wie bracht pit in de Spaanse keuken?

De Moren introduceerden een dieet rijk aan nieuwe en spannende smaken

Het nationale gerecht van Spanje wordt vaak gezegd paella te zijn, een smakelijk rijstgerecht dat een rijke gouden kleur heeft, mede dankzij de toevoeging van saffraan. Veel ingrediënten die we als typisch Spaans beschouwen, werden echter honderden jaren geleden geïntroduceerd door de Moren.

Bij het onderzoeken van de Moorse invloed op de Spaanse keuken beginnen we eerst met de kruiden en specerijen die ze naar Spanje brachten. De Moren introduceerden een dieet rijk aan nieuwe en spannende smaken. Munt werd een populaire keuze en werd veel gebruikt bij de bereiding van vlees.

Komijn, kaneel, nootmuskaat, sesam, koriander en anijs werden allemaal onderdeel van de dagelijkse bereiding van zoetigheden, brood, dranken en vlees, met arroz con leche (rijstpudding) geserveerd met kaneel als een klassiek voorbeeld. De koningin van alle specerijen - saffraan - werd ook geïntroduceerd door de Moren en regeert nog steeds over het kruiden en kleuren, vooral in rijstgerechten.

Rijst is in feite een andere introductie van over de Straat en groeide al snel in populariteit van een luxe voedsel tot een alledaagse maaltijd. Paella heeft eigenlijk een basis van Arabische oorsprong, hoewel we het associëren met Valencia in plaats van Andalusië, omdat de Moren rijst in dit gebied plantten. Rijst wordt nog steeds verbouwd in Pego en de Albufera, nabij Valencia, en verder naar het zuiden in Murcia.

Een paellagerecht is inderdaad niet compleet zonder saffraan en een aantal van de vele verschillende soorten groenten die door de Moren zijn geïntroduceerd - wortelen, artisjokken, aubergine, spinazie en courgettes. Goede stevige linzengerechten waren ook een welkome toevoeging. Citrusvruchten zoals citroenen, sinaasappels en abrikozen werden ook geteeld door de Moren in Spanje.

De Moren introduceerden ook nieuwe technieken van voedselbereiding zoals het inleggen van vis in azijnoplossingen. Vis gebakken in zoutkorst was nog een andere Islamitische traditie die door de Spanjaarden werd overgenomen en het waren de Moren die het concept van driegangenmaaltijden introduceerden bij sociale bijeenkomsten.

Wat betreft noten, het belang van amandelen werd ook geïmporteerd door de Moren. Er werden uitgestrekte amandelboomgaarden aangelegd in Spanje waar ze zich vestigden en sommige van deze gebieden verbouwen vandaag de dag nog steeds dezelfde gewassen. In de lente is de Jalon vallei in de regio Alicante een prachtig canvas van roze en wit door de bloesem aan de amandel- en sinaasappelbomen. De geur is ook prachtig.

Er bestaat een oud volksverhaal dat dateert uit de tijd van de Moren waarin het verhaal wordt verteld van sultan Ibn Almundin die zijn mooie vrouw Gilda weer aan het lachen wilde maken. Gilda was een slavin van de sultan en toen hij verliefd werd, bevrijdde hij haar uit gevangenschap om met haar te trouwen. Gilda kwam uit een land ver weg in het Noorden dat bedekt was met sneeuw en ze verlangde elke dag naar sneeuw.

Het verhaal vertelt hoe de sultan een dichter vroeg hoe hij zijn vrouw weer aan het lachen kon maken en de dichter vertelde hem dat hij haar sneeuw moest brengen. De sultan, wetende dat dit onmogelijk zou zijn, liet amandelbomen uit zijn land halen en rond het kasteel planten. Toen de bomen in bloei stonden, leken ze op een met sneeuw bedekt landschap en glimlachte de vrouw van de sultan weer. Dit is de legende van hoe amandelen voor het eerst werden geïntroduceerd op het Iberisch Schiereiland.

Het is niet algemeen bekend dat het eigenlijk de Moren waren die suikerriet naar Spanje hebben gebracht en zo nog een beroemde culinaire lekkernij ontstond - de torta de almendras - het bewijs van hoe de Moorse invloed en de introductie van amandelen en suikerriet de banketbakkerij in Spanje revolutioneerden.

De pijnboompit werd ook geïntroduceerd door de Moren als een heerlijke toevoeging aan taarten en sauzen. Veel kleine dorpen hebben hun speciale cakes op basis van amandelen of pijnboompitten. De turron gemaakt in Xixona, die lijkt op nougat, bevat vaak ook amandelen en honing.

Met zoveel culinaire wonderen en nieuwe kookmethodes geïntroduceerd is het gemakkelijk te zien hoe deze periode aanzienlijk heeft bijgedragen aan de Spaanse cultuur en keuken.